Ken je het gevoel dat je op een T-splitsing in je leven staat? Of dat je misschien zelfs op een doodlopend pad beland bent? Misschien voelde je het ergens wel aankomen, maar leek het toch geen probleem. Tijd genoeg, mogelijkheden genoeg, maar dan, ogenschijnlijk uit het niets, haalt de tijd je in. En plotseling voelt je situatie als een fuik waar je uit wilt. Je kunt en wilt niet langer uitstellen. Je realiseert je dat er nog dromen, verlangens, ideeën en ambities zijn, die je op de lange baan geschoven had. Of dat je huidige situatie je nooit zal bieden waar je naar verlangt of waar je naar streeft. Kortom, dat er nog een uitgesteld leven is, dat je niet langer kunt en wilt negeren.
Worstel je met je positionering? Vraag je je af wat je rol precies is of hoe je deze invult? Hoe hoger je positie in hiërarchische zin en/of hoe publiekelijker je rol, hoe groter de druk om je reputatie en je imago goed te houden en te versterken. Het is een hele opgave om trouw te blijven aan jezelf als je hoog op de ladder functioneert. Maar een positionering gebaseerd op druk, wensen of eisen van buiten, houdt niet lang stand. Uiteindelijk ondermijnt deze zelfs je kracht en daarmee je positie.
Ben je gedwongen (geweest) afscheid te nemen van dat wat je deed, van je baan, je positie, of je onderneming? Een situatie waardoor je niet anders kunt dan je oriënteren op iets nieuws, dan stappen nemen die leiden tot verandering. Vaak wordt gezegd dat je de regie over je eigen leven moet nemen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan! Je richten op de toekomst, oog hebben voor wat er mogelijk is en een verandering in je leven vormgeven, kan alleen door de ervaring van verlies en afscheid nemen serieus te nemen. In die zin gaan rouw en verandering hand in hand.
Is de buitenwereld niet langer geïnteresseerd? Terwijl je je realiseert dat je zelf nog heel tevreden bent over dat wat je doet, over je werk, over je product, je organisatie of onderneming. De aansluiting mist en aanpassing van het bestaande is niet meer voldoende. Het moet echt anders. Dit kan een hele pijnlijke constatering zijn.
Er zijn nieuwe concepten nodig om levensvatbaar te blijven. Voor veel professionals, organisaties en ondernemingen zijn op dit moment de omstandigheden zodanig veranderd, dat de bestaande ideeën en concepten achterhaaldzijn. Deze beweging is al langere tijd gaande en is in een stroomversnelling gekomen door de actuele maatschappelijke en economische situatie, die veel onzekerheid met zich meebrengt. Veel ongewenste omstandigheden zijn een consequentie van eerder handelen. Wanneer dit niet verandert, zal hetzelfde patroon zich blijven voltrekken. Dit vraagt om het actief nemen van de regie, om het opnieuw formuleren van je uitgangspunten, je waarden en positionering.
